Na een weekje afwezigheid arriveert Benjamin Molenaars bij zijn vrijwilligerswerk in Lombok. “Hey Benjamin!” hoort hij als hij van zijn fiets stapt. “Waar was je nou?” Zijn korte afwezigheid is niet onopgemerkt gebleven. De kinderen kennen hem inmiddels, als sportmaatje en als groepsleider. Al maanden is Benjamin bijna elke woensdagmiddag op het veld te vinden, voor sport en spel, maar ook om een oogje in het zeil te houden. De kinderen zijn kwetsbaar. Hun thuissituatie is vaak niet optimaal en sporten is hun uitlaatklep. Hij kent de groep zo goed dat hij ziet wanneer het niet zo goed gaat met iemand. Dan praat hij erover met ze en waar nodig met de ouders. Het is niet altijd makkelijk om hun vriend te zijn én grenzen te stellen en soms is het best spannend om voor zo’n grote groep te staan. Maar de hechte band die hij heeft opgebouwd met de kinderen en de nieuwe ervaringen die hij opdoet inspireren hem elke week weer om door te gaan.
De 18-jarige Molenaars kwam via zijn studie Social Work terecht bij Serve the City. Zo vond hij zijn eerste vrijwilligersproject, die hij tegelijkertijd kon gebruiken voor zijn stage uren en voor het Maatschappelijk Diensttijd Traject (MDT). Wekelijks ging hij wandelen of een spelletje spelen met Jaap, die een verstandelijke beperking heeft. Als voetbalfans hadden ze direct een aanknopingspunt en met elke wandeling leerden ze elkaar beter kennen. Jaap werd meer open en ging vaker zelf wandelen of met huisgenoten een spelletje spelen. Benjamin leerde om de rust te bewaren in gesprekken. “Om het gewoon gezellig te hebben, zonder constant een gesprek te houden. Stiltes mogen vallen.”
Ook met spelletjes fan Robin bouwde Benjamin snel een band op. Hoewel corona het lastig maakte om af te spreken, hielden ze contact door elke week een online potje te schaken. Benjamin zag hoe ook Robin steeds meer open werd. Waar voorheen Benjamin vooral vragen stelde om Robin beter te leren kennen, begon Robin zelf ook vragen te stellen. Die ontwikkeling, zegt Benjamin, is mooi om te zien. “Des te meer tijd je erin steekt, des te meer je terug krijgt.”
Daarom bleef Benjamin tijd in zijn vrijwilligerswerk steken. Ook toen hij de uren niet langer nodig had voor zijn stage of voor het Maatschappelijk Diensttijd Traject. In de sport- en spelactiviteiten in Lombok vond hij opnieuw een manier om iets te betekenen voor de samenleving die bij zijn interesses past en waar hij voldoening uithaalt. Dat is volgens Benjamin de kracht van Serve the City. “Serve the City heeft mij enorm geholpen, omdat je terecht komt bij mensen die daadwerkelijk hulp nodig hebben,” aldus Benjamin. “Als ik zelf op zoek was gegaan, was dat veel lastiger geworden. Ze vragen of het iets voor je is en je ziet hoe je wordt gewaardeerd.”
Los van de studenten in zijn studie Social Work, merkt Benjamin dat weinig jongeren vrijwilligerswerk doen. Omdat ze bang zijn dat het te veel tijd zal kosten en ze er te veel voor moeten inleveren. Die zorg wil Benjamin wegnemen. “Probeer ergens te beginnen,” adviseert hij. Door met Serve the City op zoek te gaan naar iets wat bij je interesses en je schema past en waarmee je echt mensen helpt. “Als je er eenmaal mee begint en weet wat dat betekent voor mensen, dan ga je dat gewoon doen.”
Illustrator: Veerle van der Veer (www.veerlevanderveer.com)
Interesse in vrijwilligerswerk? Op basis van jouw kwaliteiten, interesses en beschikbare tijd maken we een passende match.