Ze delen dezelfde verjaardag, maar verder hebben de twee ogenschijnlijk weinig gemeen. Toch zien Jan en Ghedam elkaar wekelijks, al een jaar lang zelfs. Het wordt direct duidelijk dat de twee binnen dat jaar een sterke band opgebouwd hebben. “Ik ga je verslaan,” zegt Jan wanneer hij de Rummikub steentjes op tafel legt. De toon is gezet.
Jan en Ghedam zijn maatjes. In letterlijke zin en als onderdeel van het maatjescontact programma van Serve the City. Jan gaf zich op voor het programma na het overlijden van zijn vrouw Adrie. Over twee weken zouden ze 50 jaar getrouwd zijn geweest. Het mocht niet zo zijn. Zijn vrouw overleed twee jaar geleden na een kort ziekbed. Het verlies was groot en ging al snel gepaard met eenzaamheid. Het hele dagen alleen thuis zijn, werd Jan te veel en hij ging op zoek naar steun.
Ook Ghedam gaf zich op bij Serve the City. Net als Jan ervaarde Ghedam hoe het is om je sociale netwerk te verliezen. Vier jaar geleden vluchtte hij uit Eritrea. Hij was net klaar met zijn universitaire studie toen hij om politieke redenen niet langer in Eritrea kon blijven. In Utrecht begon hij opnieuw. Het was een zware periode, maar hij ontving ook veel steun. “In mijn integratietraject hebben zoveel mensen me geholpen,” legt Ghedam uit. Hij voelde zich geroepen om iets terug te doen en kwam zo in augustus van 2020 in contact met Jan.
“Het was meteen gezellig,” zegt Ghedam. “We passen bij elkaar qua humor.” En dat merk je. De twee dagen elkaar uit, met grapjes en sarcastische opmerkingen. Jans appartement kijkt uit over de omgeving van Leidsche Rijn. Ghedam grapt dat Jan in een dorp woont, maar Jan blijft steevast volhouden dat Leidsche Rijn wel degelijk een stad is. Wat het technisch gezien is, is voor Ghedam niet relevant. Vergeleken met ‘zijn’ Utrecht is het sowieso een dorp. De geboren Brabander Jan gaat bevlogen de discussie aan. Ghedam geniet duidelijk van dit soort momenten. Het zijn de momenten waarop de verschillen tussen hen op de achtergrond verdwijnen en ze simpelweg als vrienden met elkaar kunnen lachen.
Het maatjescontact programma van Serve the City heeft als doel om de sociale cohesie in Utrecht te versterken en eenzaamheid terug te dringen. De kracht van het programma is dat jonge mensen zoals Ghedam op een laagdrempelige manier hier aan kunnen bijdragen. “Het is een kleine moeite,” zegt Ghedam. “Maar je wordt er blij van.” Door zijn goedlachse zelf te zijn, draagt hij bij aan de vrolijkheid van Jan. En dat maakt een groot verschil.
“Ik kijk er altijd naar uit,” zegt Jan over hun wekelijkse ontmoetingen. “Ik heb veel steun aan Ghedam.” Maar Jan is ook onder de indruk van zijn verjaardagsgenoot. “Het is een intelligente jongen, hij gaat er wel komen,” zegt Jan. De uitspraak past bij hoe Ghedam Jan omschrijft, namelijk dat hij als een soort opa voor hem is. En zoals het een opa betaamt, spreekt hij vol lof over Ghedam.
Over enkele weken begint Ghedam aan zijn studie in Amsterdam. Het is zijn tweede studie, omdat hij niet aan de papieren kan komen om zijn Eritrese diploma te laten erkennen. Ghedam en Jan zullen elkaar minder gaan zien, want Ghedam krijg het druk. Naast zijn studie blijft Ghedam ook nog 32 uur per week werken.
Ghedam kijkt positief terug op het afgelopen jaar. “Je wordt bewuster wanneer je het regelmatig doet,” zegt Ghedam. Jan kan niet geloven dat er al een jaar voorbij is sinds hun eerste ontmoeting. Hij gaat de gezelligheid missen, zegt hij.
Maar gelukkig maken ze al toekomstplannen: samen een biertje drinken in de stad. In Utrecht dus voor de duidelijkheid, want Leidsche Rijn is en blijft een dorp voor Ghedam. Dat is weer eens wat anders dan een potje Rummikub.
Illustrator: Veerle van der Veer (www.veerlevanderveer.com)
Interesse in vrijwilligerswerk? Op basis van jouw kwaliteiten, interesses en beschikbare tijd maken we een passende match.
